Caroline ’T Sas doet huiswerkbegeleiding via De Katrol. Ze ondersteunt ouders en kinderen die in een kwetsbare, kansarme situatie opgroeien.
“Door een ziekte is mijn energiepeil beperkt en kan ik niet werken. Ik zocht een manier om toch iets voor de maatschappij te betekenen. Zo kwam ik in contact met De Katrol.
Ik maak telkens voldoende tijd om te luisteren naar wat het gezin te vertellen heeft. Daarna bekijken we het huiswerk. Soms spelen we ook een spel, of maken we een bouwwerk met Lego. Het kind komt altijd op de eerste plaats. Als het een slechte dag heeft, praat ik het eerst tot rust door te praten. Dat is soms belangrijker dan huiswerk maken."
Wat motiveerde je om huiswerkbegeleider te worden bij De Katrol?
"Door ziekte is mijn energie heel beperkt. Daardoor kan ik niet gaan werken. Ik zocht een manier om toch iets terug te doen voor de maatschappij. Ik koos voor de Katrol nadat ik op tv een reportage zag over huiswerkbegeleiding in Gent."
Kun je een typische dag beschrijven als huiswerkbegeleider?
"Elke week ga ik één uur naar een gezin. Bij aankomst vraag ik aan iedereen die aanwezig is hoe het gaat. Indien nodig maak ik voldoende tijd om te luisteren. Daarna bekijken we het huiswerk en gaan we aan de slag. Als er nog tijd over is, spelen we een spel, bouwen met lego,… Het kind leert daarbij ook dingen die belangrijk zijn voor zijn ontwikkeling.
We moeten zelf geen les geven. We ondersteunen het kind met als doel dat het uiteindelijk zelfstandig aan de slag kan."
Welke uitdagingen kom je tegen tijdens het begeleiden van kinderen en gezinnen?
"Dat hangt natuurlijk af van de achtergrond van het gezin en de problemen van het kind. Het kind komt altijd op de eerste plaats. Als het een slechte dag heeft, maak ik tijd om met het kind te praten. Dit is soms belangrijker dan het huiswerk. Elk gezin heeft zijn eigen waarden en gewoontes. Dit is voor ons ook heel leerzaam. Het is boeiend om het kind en zijn familie te leren kennen.
Als de ouders geen Nederlands spreken, is het wel moeilijk om te communiceren. Wanneer de ouders de taal niet begrijpen, verloopt de communicatie soms met het kind als tolk. Ik ben daar geen voorstander van en spreek Frans of Engels als ze dit begrijpen. Ik stimuleer wel het leren van Nederlands.
Het is geen vereiste als vrijwilliger om meertalig te zijn. Soms zijn er andere kinderen in het gezin aanwezig waardoor het kind zich moeilijk kan concentreren. We proberen dan samen met de ouders een oplossing te vinden.
Indien mogelijk betrekken we de ouder bij de begeleiding. Kinderen krijgen vaak oefenkaartjes mee van school. Deze leg ik uit aan de ouders en ik stimuleer ook om deze dagelijks te oefenen met het kind.
In de Katrol hebben we een kast met leermateriaal dat we kunnen uitlenen. Soms neem ik een spel mee en spelen we dit samen met de ouders."
Kun je een succesverhaal delen van een gezin dat je hebt begeleid?
"Tijdens het eerste en tweede leerjaar heb ik een kindje begeleid. Daarna had zij geen hulp meer nodig. Het meisje vindt schoolgaan nu fijn en het huiswerk maken gaat vlot. Soms is het moeilijk om te stoppen met de begeleiding, maar het geeft wel veel voldoening als je merkt dat ze de hulp niet meer nodig hebben.
Doordat er veel kinderen op de wachtlijst staan, moeten we op een bepaald moment stoppen. Er zijn te weinig vrijwilligers om aan alle vragen te voldoen."
Hoe werk je samen met andere professionals en organisaties om gezinnen te ondersteunen?
"De Katrol geeft veel ondersteuning. Bij twijfels of vragen kan ik daar steeds terecht. Daarnaast is er ook contact mogelijk met de zorgleerkracht, de leerkracht, logopedist, ... Dit gebeurt steeds in overleg met de ouders.
Een paar keer per jaar zitten we samen met de vrijwilligers van de Katrol. We delen onze ervaringen, zoeken samen naar oplossingen, … Dit zijn heel leerrijke en aangename momenten."
Wil je ook vrijwilliger worden?
Neem dan contact op met De Katrol in Huis van het Kind. Je hebt geen specifieke voorkennis nodig, enkel een warm hart voor kinderen. Contactgegevens: huisvanhetkind@zwevegem.be - 0471 61 64 48.